Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008

Αχ βρε Fabio....τι μας έκανες...



Ας φανταστούμε την σκηνή....

Γυρίζει η χαρούμενη συμβία σπίτι...

Φορτωμένη με ζαρζαβάτια... χυμούς... κρασιά...

διάφορα σπάνια ντελικατέσεν υλικά....

σπάνια τροπικά φρούτα και εκλεκτά γλυκά...

Εχει βρει την τέλεια αφροδισιακή συνταγή......

και ετοιμάζεται να μαγειρέψει ένα ρομαντικό δείπνο...

για τον αγαπημένο της...

Μέχρι....που... πάει .... στο σαλόνι...

και βρίσκει......

μία καρέκλα σαν αυτήν.....


Πως θα μπορούσε να ερμηνεύσει...

η μαγείρισσα....

αυτήν την αγορά του σύντροφου της???


1) Αποφάσισε να ασχοληθεί με την διακόσμηση του σπιτιού τους...

2) Ανακάλυψε τις χαρές του ιταλικού design.....

3) Ειναι κολητός με τον Fabio Novembre και του την έκανε δώρο...

4) Θέλει να παραθέσει ένα προβοκατόρικο δείπνο στην Α.Παπαρήγα...

5) Εμμέσως πλην σαφώς της ζητάει να κάνει δίαιτα....

6) Επιασε γκόμενα με τέτοιες αναλογίες....

7) Θέλει να τονίσει την εμμονή του με τα οπίσθια της....


Τι άλλο άραγε????






Σάββατο 28 Ιουνίου 2008

Το ΔΕΚΑ το καλό...


10 εντολές του Μωυσή

10 κακά την μοίρας μας

10 πληγές του Φαραώ

10 μικροί νέγροι

10 μικροί μήτσοι

10 Downing Street

10% Ελληνικό gay&lesbian περιοδικό

10δικο σύστημα

10 Απριλίου 1919 σκοτώνεται ο Εμιλιάνο Ζαπάτα

10 καρό για την ξερή

10+1 τρόποι να σώσουμε το κλίμα

10 δάκτυλα στα χέρια

10 τα νύχια των ποδιών

10ήμερο του Βοκάκιου

10 με τη Μπο Ντέρεκ

10 των Pearl Jam

10 πήρα στο πρώτο μάθημα του μεταπτυχιακού!!!!
(θέλει η πουτανα να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει)


Υπάρχουν άλλα Δεκάρια άραγε???

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008

ΜΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΕ ΦΑΝΤΑΣΙΑ

Οι πειρατές της παραλιακής είναι μία από τις πιο αξιόλογες ομάδες
που έχει η πόλη της Θεσσαλονίκης.

Κάνουν φαρμακερές και ουσιαστικές παρεμβάσεις
με πολύ χιούμορ και φαντασία.

Μπορείτε να τις δείτε εδώ:


Η τελευταία τους παρέμβαση είναι ο σχεδιασμός ενός παιχνιδιού....


Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι εδώ:



Η αλήθεια είναι ότι ενώ στην αρχή γέλασα...
με την ευφάνταστη παρέμβαση τους...
αλλά μετά μελαγχόλησα...
συνειδητοποιώντας πως όλα όσα περιγράφονται.....
αποτελούν τα "μεγάλα" προς υλοποίηση έργα...
της καταραμένης πλέον πόλης...
της Θεσσαλονίκης...

και πως πολύ σύντομα θα ζούμε μέσα σε αυτά...


Δυστυχώς τα λαμόγια δεν παίζουν...
ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ.....
και καταστρέφουν την ζωή ΜΑΣ...
Υ.Γ.φυσικά και θα πάμε στη γιορτή δρόμου...
γιατί δεν υπάρχουν αθώα θύματα...

Τρίτη 24 Ιουνίου 2008

Για δες τα νούμερα....

Διαβάζοντας ειδήσεις στο ιντερνέτ....
το διάβασα και αυτό.....
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=913470&lngDtrID=244
τι αλλό έχω να δω η γυναίκα....
και φυσικά θα μοιραστώ κάποιες απορίες....
μαζί σας....



Τα κυριότερα θέματα που απασχολούν τους Έλληνες:
-σε ερώτηση για το ποια είναι τα βασικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα αυτή την περίοδο, οι Έλληνες απαντούν η ανεργία 40% (το άλλο 60%??? είναι διορισμένο οικογενειακώς στο δημόσιο?) και η οικονομική κατάσταση 40% (το 60% έχει κρυμένες χρυσές λίρες στο υπόγειο?), ενώ ακολουθεί η ακρίβεια 33% (το 67% βρίσκει φτηνή την ζωή?? και αν ναι...πού?? αλλού???)
Τους Έλληνες απασχολούν ακόμη οι συντάξεις 21% (μόνο τόσοι θα ζήσουν και θα καταφέρουν να τις πάρουν), η εγκληματικότητα 14% (ε ναι...μην τους απαγάγουν σαν τον καημένο κύριο Μυλωνά) και η υγεία 13% (οι υπόλοιποι προφανώς δεν είχαν αρρωστήσει πρόσφατα).

Σε ό,τι αφορά τις προσδοκίες τους για τους επόμενους 12 μήνες, το 39% των Ελλήνων απαντούν ότι «η ζωή τους σε γενικές γραμμές θα βελτιωθεί» (ε ναι...θα έρθει καλοκαίρι...θα γαμησουν καμια τουρίστρια..) το 21% δηλώνει ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί (μόνο τόσοι παρακολουθούν τι γινεται?????) και το 40% ότι θα παραμείνει ή ίδια (τα "ίδια" σκατά??).
Σε ό,τι αφορά την οικονομική κατάσταση του νοικοκυριού τους επόμενους 12 μήνες, το 20% των Ελλήνων θεωρεί ότι θα βελτιωθεί (περιμένουν τις επενδύσεις της Siemens) ,το 35% ότι θα επιδεινωθεί (αυτοί δεν στέλνουν την φιλιππινέζα οικιακή βοηθό για ψώνια) και το 45% ότι θα παραμείνει η ίδια ( ε θα κάνουν και λίγη δίαιτα..αλλά χαλάλι θα έχουν τον Κωστάκη αρχηγό..).
Όσον αφορά την οικονομική κατάσταση της χώρας τους επόμενους δώδεκα μήνες, το 10% θεωρεί ότι θα βελτιωθεί (ε για ποσοστο βλακείας και λαμογιών καλό είναι!!), το 65% ότι θα επιδεινωθεί (αμάν πια αυτή η καταστροφολογία των αντιδραστικών) και το 25% ότι κατάσταση θα παραμείνει η ίδια (ευτυχώς πάλι δεν ρωτήσαν τι εννοούν...).
Σε ό,τι αφορά την κατάσταση της απασχόλησης τους επόμενους δώδεκα μήνες, το 7% των Ελλήνων θεωρεί ότι θα βελτιωθεί (βρήκαν το κατάλληλο conne), το 66% ότι θα επιδεινωθεί (ναι ε????...) και το 27% ότι θα παραμείνει η ίδια (αχ πάλι αυτό το "ίδια".....).

Σε γενικές γραμμές το 25% των Ελλήνων θεωρούν ότι αυτήν την περίοδο «τα πράγματα στη χώρα τους κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση» (αυτοί έχουν και το cd της Γαλαζιας Γενίας με τον Ρομπερτ Γουίλιαμς) ενώ το 56% εκτιμά ότι «τα πράγματα στη χώρα τους κινούνται προς λάθος κατεύθυνση» (εδώ για να έχουμε σωστό δείγμα θα έπρεπε να ρωτήσουν και πόσες μούτζες ρίχνουν καθημερινά στις ειδήσεις)

Τέλος, σε ερώτηση για το βαθμό εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση της χώρας, το 34% των Ελλήνων δηλώνει ότι «τείνει να την εμπιστεύεται» (καλοκάγαθοι ή λαμόγια....) και το 66% ότι «τείνει να μην την εμπιστεύεται» (προχωράει τοίχο τοίχο...)



Αυτά λοιπόν λένε τα νούμερα....
Φυσικά η αριθμητική δεν βγαίνει.....
Δεν μπορεί να υπάρχει τόση ασυνέχεια...στις απαντήσεις...
Προφανώς...συντάχθηκε ένα μπερδεμένο ερωτηματολόγιο....
προφανώς....μπαλαμουτιάστηκαν τα αποτελέσματα....
και προφανώς....πάλι μας δουλεύουν....

αλλά....ο Λιακόπουλος το είπε....
Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΥΣ.....

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2008

City of Shadows....


Κι όλους, σ' όσους δεν έμειναν στον κόσμο παρά θρήνοι
Γι' αυτό που χάσαν μια φορά και δεν θα βρουν ξανά
Κι ακόμα σ' όλα τ' άσαρκα που σβήνουν ορφανά
Θηλάζοντας σαν λύκαινα πελώρια την Οδύνη.
.
.
.
Κάρολος Μπωντλαίρ, "Ο κύκνος ΙΙ",
Δεκαπέντε ποιήματα,
μετάφραση - εισαγωγή – σχόλια: Νίκος Φωκάς,
Αθήνα:Ύψιλον, 1994.
.
.
Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελιδα του φωτογραφου :

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008

Η ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ ΩΔΗ




Τίποτα .Δε θέλω τίποτα
Το ξαναείπα πως δε θέλω τίποτα
Μη με ζαλίζετε με συμπεράσματα!
Το μοναδικό συμπέρασμα είναι ο θάνατος.

Μη με σκοτίζετε με αισθητικές!
Μη μου μιλάτε για ηθική!
Πάρτε από δω τη μεταφυσική!

Μη μου εκθειάζετε τέλεια συστήματα,μη μου απαριθμείτε τις κατακτήσεις
Των επιστημών ,των τεχνών ,του σύγχρονου πολιτισμού!

Τι κακό έκανα εγώ σε όλους τους θεούς;

Αν κατέχετε την αλήθεια, κρατείστε την!
Είμαι τεχνικός ,αλλά η τεχνική μου αφορά μόνο την τεχνική,πέραν αυτού είμαι τρελός,δικαίωμά μου .


Δικαίωμά μου ,μ’ακούτε ;
Μη με πρήζετε, για τ’ όνομα του Θεού!
Με θέλατε παντρεμένο,ματαιόδοξο,καθημερινό και φορολογήσιμο ;
Με θέλατε το αντίθετό του, το αντίθετο του οτιδήποτε;
Αν ήμουν άλλος θα σας έκανα το χατίρι.
Αλλά τέτοιος που είμαι πάρτε το απόφαση!

Πηγαίνετε στο διάβολο χωρίς εμένα,

Ή αφήστε με να πάω μοναχός μου στο διάβολο!
Γιατί θα πρέπει να πάμε παρέα;
Μη με πιάνετε απ’ το μπράτσο!
Δε μου αρέσει να με πιάνουν απ’ το μπράτσο .Θέλω να είμαι μόνος.
Το ξαναείπα πως είμαι μόνος,μόνος!
Αχ τι μπελάς και αυτός να με θέλουν κι εμένα μαζί τους
....

Τίποτα δε μου δίνετε ,τίποτα δε μου παίρνετε,δεν είστε τίποτα που να αισθάνομαι.
Αφήστε με ήσυχο! Δεν θ’ αργήσω,εγώ ποτέ δεν αργώ...
Και όσο αργεί η Άβυσσος και η Σιωπή θέλω να είμαι μόνος.



ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ
Απ’ το «Η θαλασσινή ωδή» και άλλα ποιήματα


Μετ. Μαρία Παπαδήμα.

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008

"L' eternel retour" εν έτη 2008 στην Ελλάδα...

Ένας όμορφος και τίμιος νέος, της γενιάς των 700 ευρώ, ο Πατρίκιος, πάει σε ένα νησί της άγονης γραμμής, ώστε να βρει μία νέα σύζυγο για τον θείο του τον Μάρκο, έναντι αδράς αμοιβής.
Εκεί συναντάει μια πανέμορφη μα όχι φυσική ξανθιά, την Ναταλία, η οποία δέχεται να παντρευτεί τον γεροξούρα, προκειμένου να φύγει από την φτώχεια και την απομόνωση του νησιού. H νεαρά ονειρεύεται να πάει στην πρωτεύουσα, να βρει την τύχη της, να παρακολουθήσει ζωντανά έστω μία τηλεοπτική μεσημεριανή εκπομπή και να φορέσει αυθεντικά ρούχα του Κωστέτσου.
Οι δύο νέοι φορτωμένοι με τα όνειρα τους... περιμένουν μία περίπου εβδομάδα να περάσει το πλοίο της άγονης γράμμης...και γίνονται φίλοι αδελφικοί...
Ευτυχώς ο καιρός ήταν καλός το πλοίο ήρθε στην μέρα του και ο γάμος γίνεται στη Μύκονο.. στο ιδιωτικό ξωκλήσι της αυθαίρετης βίλας του μπάρμπα Μάρκου όπου παρίσταται όλη η καλή ελληνική κοινωνία. Η Ντόρα και ο Κυριάκος,ο Γιωργάκης, ο Αλέξης , η Αλέκα ,Η Γωγώ , ο Κούγιας, ο Κωστόπουλος και ο Ψινάκης με την Τζούλια, .
Εκατοντάδες δημοσιογράφοι από κουτσομπολίστικα περιοδικά και μεσημεριανές εκπομπές καλύπτουν το σημαντικό κοσμικό γεγονός. Η χλίδα σε όλο της το μεγαλείο!Τραγουδάει ο Νταλάρας, η Καλομοίρα και οι Μπλέ..... Όλα πηγαίνουν ανέλπιστα καλά παρόλο που το υπηρετικό προσωπικό είναι ανασφάλιστο , ζει με την αγωνία της απέλασης και των νέων ευρωπαϊκών μέτρων για τους μετανάστες και κάτι πεινασμένοι άλουστοι διαδηλώνουν για την ακρίβεια έξω από την βίλα.
Η σαμπάνια και το φρέσκο γάλα ρέουν άφθονα, ενώ στους καλεσμένους χαρίζεται μπετονάκι με συλλεκτική βενζίνη Αλάσκας, μπουκαλάκι με φυσικό αέριο Ρωσίας και μπρελόκ Siemens.

Ωσπου……

Η κακιασμένη αδερφή του μπάρμπα Μάρκου, αντιλαμβάνεται ότι η Ναταλία γνωρίζοντας στον γάμο τον όμορφο Αλέξη έγινε οικολόγος, και σκοπεύει να εγκαταστήσει ανεμογεννήτριες και φωτοβολταΐκά σε όλο το νησί και να εμποδίσει την προβλεπόμενη πυρηνική μονάδα παραγωγής ρεύματος.
Κινδυνεύει να χάσει τα πάντα, την πρόοδο, τα όνειρα της, τα κεφάλαια και την κληρονομιά του μπάρμπα, μέχρι και τις σίγουρες τουριστικές επενδύσεις που της έταξε το νέο χωροταξικό.
Οταν μαθαίνει πως κινδυνεύουν και οι εισπράξεις από το κτηματολόγιο που θα αναλάμβανε ο γιος της, το ποτήρι ξεχειλίζει και αποφασίζει να αναλαβει δράση.
Φωνάζει τον νάνο γιό της, του μακιγιάρει τις ελιές και καταστρώνουν το ύπουλο σχέδιο να κυκλοφορήσουν σε ένα dvd, άσεμνες σκηνές προιόν μονταζ, μεταξύ του Πατρίκιου και της Ναταλίας ώστε να αυτοκτονήσει ο Πατρίκιος και να φυλακιστεί η Ναταλία.
Ο νάνος ως πιο εκδικητικός, πείθει την μάνα του να τους σκοτώσουν… ρίχνοντας ένα δυνατό δηλητήριο (ισως και πυρηνέλαιο) στο βιολογικό κρασί που πίνουν οι δύο αφελείς οικολόγοι νέοι.
Δυστυχώς όμως η μοίρα του έπαιξε σκλήρό παιχνίδι.. και ο φαρμακοποιός που απευθύνθηκε είχε σπουδάσει σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο και είχε κάτι κενά στο μάθημα της χημείας, με αποτέλεσμα να μπερδέψει την συνταγή και αντί για ισχυρό δηλητήριο να του δώσει ένα αέναο Viagra…

Η συνέχεια στα δελτία ειδήσεων.…

Mal di Luna...









Καμιά φορά....αρκεί να ξέρεις που είναι ...

και ας μην σου χαρίζεται η εικόνα του ....

το βλέμμα του ......

το χάδι του....
.......................................
.
.
.
.
*και αν εχει γραφτει αλλο τετοιο τραγουδι...ή εχει γυριστει αλλη τετοια τετοια ταινια...εγω θα κατσω να με γαμησουν 45 αυστραλοπιθηκοι

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2008

Θα 'θελα να..,θα 'θελα να 'μουν.....

Ο Σάιμον Τάουνσεντ, εξελικτικός ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Σεντ Αντριους της Σκοτία
και η ομάδα του πέρασε 16 μήνες στο δάσος Μπουντόνγκο της Ουγκάντα μελετώντας τις κραυγές που βγάζουν οι χιμπατζήδες κατά τη σεξουαλική συνεύση, όπως κάνουν εξάλλου πολλά ακόμα πρωτεύοντα


Αυτό διάβασα στο www.in.gr και...κλονίσθηκα.....

Βρε τον άτιμο τον Σάιμον... τι δουλειά βρήκε να κάνει...
και άφησε εμάς... εδώ...
στη συγχρονη ζουγκλα....
να μελετάμε τα αμελέτητα...
τα νέα μέτρα της κυβέρνησης...
τις προτάσεις της Ευρωπαίκης Ενωσης...
να αντιμετωπιζουμε καθε είδους δυσκολία....
κάθε είδους ακρίβεια...
να ψάχνουμε φτήνη βενζινη...
φρέσκο γάλα.....
και να προσπαθουμε να πνίξουμε τις κραυγές...
απο το άγριο γαμήσι που τρώμε....
από τα λαμόγια....
και την άχρηστη κυβέρνηση...

Αχ κύριε Σάιμον... πάρτε με μαζί σας.....
και εγώ πρωτεύον είμαι.....
σας υπόσχομαι να κραυγάζω ρυθμικά....
αρκεί να μην με βιάζουν καθημερινά...

Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

Γυναικεία Εκδίκηση???

Ξεφυλλίζοντας τις εφημερίδες.....
έπεσα σε αυτό το απόσπασμα....
συνέντευξης της Ευης Τσέκου...
στην Ελευθεροτυπία.....

Φύλλο Κυριακής 15 - 06 - 2008
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=65271160,73030392

* Αν δεν ήταν η πρόθεσή σας να τον εκβιάσετε, τι άλλο θα μπορούσε να σας οδηγήσει στην πράξη της βιντεοσκόπησης; Για ποιον λόγο είχατε το υλικό;
- Το έχω διευκρινίσει λεπτομερώς στις δικαστικές αρχές: Ηταν επιτακτική η ανάγκη να τον κάνω για μια φορά στη ζωή του να αισθανθεί άσχημα, να τον φέρω σε δύσκολη θέση, να συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να κακοποιεί το μυαλό και την ψυχή των ανθρώπων.
Δυστυχώς ήταν άνθρωπος που δεν υπολόγιζε τίποτα. Δεν είχε ηθικούς φραγμούς και κυρίως πίστευε ότι θα βρισκόταν για πάντα στο απυρόβλητο.

Δρούσε μονίμως εκ του ασφαλούς, καταπατώντας όλες τις αρχές και αξίες των οποίων εκ των υστέρων εμφανίζεται ως τιμητής.
Πίστεψα λανθασμένα ότι ένα ντοκουμέντο προσωπικού χαρακτήρα θα τον έκανε να σκεφτεί κάπως, να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του. Ομως, ούτε αυτό ήταν αρκετό για να τον πτοήσει. Η αλαζονεία του είχε γίνει πλέον παροιμιώδης.

Και έτσι προέκυψε το σημερινό θέμα :-)

Οχι δεν θα αναφερθώ στο πολιτικό σκάνδαλο....
Εγώ δεν έχω δει ακόμα τίποτα πολιτικό...
(προφανώς δεν με αφήσαν)
Βλέπω μία θυμωμένη γυναίκα...
εκδικητική....
άγρια....
προδωμένη....

Δεν σχολιάζω τί έκανε με τον Ζαχόπουλο...
ο καθένας γαμιέται οπως γουστάρει...
αλλά....τόση μανία????
Μετά από τόσο καιρό...τόσα παθήματα...
φυλακές....κράξιμο....ρεζίλεμα....
και ακόμα μιλάει σαν κλασσική προδωμένη γκόμενα???
Δεν είναι παλαβό αυτο???
Περιμένει να την συμπονέσει κανείς????
Είναι τόσο αφελής????
Ολοι/ες... όταν πρόκειται για πρόβλημα άλλου...
το παίζουν υπεράνω....
"Εγώ ποτέ δεν θα το έκανα!!!"
(άλλο αν όλοι το έχουμε κάνει...)

Γυναικεια εκδίκηση???
Ή απλό ξεκατίνιασμα???

Μπορείς να εκδικηθείς χωρίς να ξεκατινιαστείς???
Μάλλον όχι....
Και αν είναι να ξεκατινιαστείς...αξίζει τελικά τον κόπο??
Αξίζει ένας παπάρας να γίνεις ρεζίλι??
Γιατί για να σε φτάσει στο σημείο να τα παίζεις όλα για όλα...
ε....κάτι θα έχει κάνει... δεν μπορεί.....

Και αφού το έκανε...γιατι δεν τον αφήνουμε..να πάει στο καλό....
να βρεί άλλα θύματα???
Τι παθαίνουμε εμείς οι γυναίκες???
(ενίοτε και οι άντρες..αλλά όχι τόσο αποτυχημένα)

Δεν ξέρω....

και ένα τραγουδάκι...που ταιριάζει στην περίσταση.....
http://www.youtube.com/watch?v=3Gbq_SAB2wc

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2008

Θέλω να είμαι η μουσική

Θέλω να είμαι η μουσική

Μουσική: Νίκος Βελιώτης- Γιάννης Αγγελάκας

Στίχοι/ Ερμηνεία: Γιάννης Αγγελάκας

cd: Πότε θα φτάσουμε εδώ


Δεν θέλω να' μαι ένας ακόμα κρυμμένος θησαυρός
ένας ακόμα που φοβήθηκε να σηκωθεί απ' τον πάτο

ούτε με νοιάζει αν θα με πνίξει η φυλακή σου

Δεν θέλω να' μαι ένας ακόμα παγωμένος ποταμός

ένας ακόμα που φοβήθηκε να πάει παρακάτω

ούτε με νοιάζει αν με πικράνει το φιλί σου

θέλω να είμαι η μουσική που ξαγρυπνάει μέσα σου

σαν ασταμάτητη βροχή να πέφτω στην ψυχή σου

να γίνω αέρας και να' ρθω να κλαίω στην αυλή σου

σαν σκύλος σαν θεός σαν εραστής σου
*αν θέλετε να το ακούσετε...απλά μείνετε λίγο παραπάνω στην σελίδα... και δυναμώστε τον ήχο :-)

Ο Αδης.....

«Κοινή εκλογική κάθοδος με το ΠΑΣΟΚ,
χωρίς προγραμματική σύγκλιση,
θα ήταν για τον ΣΥΡΙΖΑ σαν κάθοδος στον Άδη»

δήλωσε πρόσφατα ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ
σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ,
προσπαθώντας να περιορίσει τις αντιπολιτευτικές ορέξεις ορισμένων
για πλήρη καταβαράθρωσή του μες στο κόμμα...

Θα τα καταφέρει ο Αλέξης
να μην πέσει στα σκοτεινά χέρια του Άδη

και του ακοίμητου φρουρού του, Κέρβερου??????








Κοινή εκλογική σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ περιμένουν πώς και πώς κάποιοι μες στον ΣΥΝ από τον Αλέξη Τσίπρα, με σκοπό να τον ρίξουν (μια ώρα αρχύτερα) στον Άδη...


"Κλεμμένο" από.... http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=881183

Κυριακή 15 Ιουνίου 2008

A PERFECT DAY......


Just a perfect day,
Problems all left alone,
Weekenders on our own.
It's such fun.
Just a perfect day,
You made me forget myself.
I thought I was someone else,
Someone good.

Σάββατο 14 Ιουνίου 2008

Ανεμο...γεννήτριες.....

Ηθελα να γράψω κάτι για τις ανεμογεννήτριες.....
σχολιάζοντας εναλλακτικές μορφές ενέργειας κτλ....
Ελα όμως που αυτή η φωτογραφία....
με έβγαλε απο το θέμα...
Με έκανε να θυμηθώ....
τα φουρφούρια που κάναμε μικρά...
Για μια στιγμή ένιωσα να τις φυσάω....
Φταίει άραγε η κούραση.....
Φταίει το καλοκαίρι....
Ή τελικά έχει μαγικές ικανότητες η φωτογραφία???

Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008

Δαγκωτό στην Ιρλανδία!!!!!!!!



I gotta go!


I believe in a celebration


I believe we can be free.


Ι believe you can loose these chains


I believe you can dance with me, dance with me.


Shake! Shake!Shake! Shake!


I believe in the Third World War


I believe in the atomic bomb.


I believe in the powers-that-be


But they won't overpower me.


And you can go there too,


And you can go, go, go, go!


Shake! Shake!Shake! Shake!


And we don't have the time


And everything goes round and round


And we don't have the time


To watch the world go tumbling down.


http://www.youtube.com/watch?v=SI9okOMQRuU&feature=related


Θ Λ Ι Ψ Η...

Η θλίψη έχει πολλές μορφές...
Άλλοτε. είναι ένα χάδι.. ένα βλέμμα... ή ένα τραγούδι...
Και από τα πιο θλιμμένα τραγούδια....
είναι το "Θέλω πελάτη" του Μάνου Ξυδούς.........
Όποτε κάθομαι σε μία μπάρα ή πολυσύχναστη αίθουσα αναμονής.......
μόνη, θλιμμένη, στολισμένη...
παρατηρώντας τον κόσμο γύρω μου...
είναι σαν να το τραγουδάμε όλοι μαζί......
συνωμοτικά.......
άλλοι σκυθρωποί.....
άλλοι απορροφημένοι.....
άλλοι με ένα ψεύτικο χαμόγελο....
άλλοι με βλέμμα και καλά ερωτικό...
άλλοι προβάλλοντας την "πραμάτεια" τους....
αλλά όλοι θλιμμένοι...
απομονωμένοι....
αποκλεισμένοι....
απορριγμένοι.....
και όλοι... πάντα πολλά υποσχόμενοι...

Ιδού λοιπόν οι στίχοι...
και ελάτε να το σιγοτραγουδήσουμε όλοι μαζί...

Θέλω πελάτη να έρθει κοντά μου
Θέλω πελάτη να μπει στη καρδιά μου
Θέλω πελάτη που θα ελπίζει
Εμένα να αλλάξει για να με κερδίσει
Θέλω πελάτη που θα πληρώνει
Τώρα αμέσως προτού να τελειώνει
Θέλω πελάτη καλά μορφωμένο
Για να μου δείχνει τον κόσμο θλιμμένο
Θέλω πελάτη έναν εργάτη
Που θα κάνει να τρίζει το σκληρό μου κρεβάτι
Θέλω πελάτη απ' την πιάτσα κοντά μου
Θέλω πελάτη απ' τα όνειρά μου
Θέλω πελάτη γυναίκα ή άντρα
Να με αγαπάνε στα φώτα της ράμπας
Κι όταν χάνομαι να με γυρεύουν
Θέλω πελάτες που δεν με χορταίνουν
Θέλω πελάτη στο Κολωνάκι
Από τζάκι να βαστάει και να μένει σε τζάκι
Θέλω πελάτη στη συνοικία
Μια ώρα μονάχα θα του δώσω ευκαιρία
Από πάνω μου θα 'ναι και θα αφρίζει από πόνο
Τα φτωχά του λεφτά να πιάνουνε τόπο
Θέλω πελάτη έναν μοιραίο
Από αυτούς του θεάτρου που 'χουν μέλλον σπουδαίο
Για να παίξουμε οι δυο μας έργο που αξίζει
Να το λέω στους γνωστούς και να κλαίνε οι φίλοι
Θέλω πελάτη απ' την πιάτσα κοντά μου...
Θέλω πελάτη απ' τα όνειρά μου...

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008

Μια αφισα με κότσια....


Λείπω από την Θεσσαλονίκη.....
και δεν είχα δει την αφίσα απο την κατάληψη φάμπρικα ΥΦΑΝΕΤ....
την πέτυχα σε ένα πολυ ενδιαφέρον blog.....


και την αναδημοσιεύω.....
γιατι πραγματικά με εντυπωσίασε...

Θελει μεγάλα κότσια... (για να μην πω αρχίδια)...
να αφισοκολλήσεις τέτοιο κείμενο.....
στην πόλη του Ψωμιάδη, του Ανθιμου.....
και όλων των γαμω-μακεδονομάχων.....

Μπράβο!!!!!!!
για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα....
ιδού το link.....

"Μυθιστόρημα" του Γιώργου Σεφέρη

όνομα δ' Ορέστης

Στη σφενδόνη, πάλι στη σφενδόνη, στη σφενδόνη,
πόσοι γύροι, πόσοι αιμάτινοι κύκλοι, πόσες μαύρες σειρές.
Οι άνθρωποι που με κοιτάζουν,
που με κοιτάζαν όταν πάνω στο άρμα
σήκωσα το χέρι λαμπρός, κι αλάλαξαν.

Οι αφροί των αλόγων με χτυπούν, τ' άλογα πότε θ' αποστάσουν;
Τρίζει ο άξονας, πυρώνει ο άξονας, πότε ο άξονας θ' ανάψει;
Πότε θα σπάσουν τα λουριά, πότε τα πέταλα
θα πατήσουν μ' όλο το πλάτος πάνω στο χώμα
πάνω στο μαλακό χορτάρι, μέσα στις παπαρούνες όπου
την άνοιξη μάζεψες μια μαργαρίτα.
Ήταν ωραία τα μάτια σου μα δεν ήξερες πού να κοιτάξεις
δεν ήξερα πού να κοιτάξω μήτε κι εγώ, χωρίς πατρίδα
εγώ που μάχομαι εδώ-πέρα, πόσοι γύροι;
και νιώθω τα γόνατα να λυγίζουν πάνω στον άξονα
πάνω στις ρόδες πάνω στον άγριο στίβο,
τα γόνατα λυγίζουν εύκολα σαν το θέλουν οι θεοί,
κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει, τι να την κάνεις τη δύναμη,
δεν μπορείς
να ξεφύγεις τη θάλασσα που σε λίκνισε και που γυρεύεις
τούτη την ώρα της αμάχης, μέσα στην αλογίσια ανάσα,
με τα καλάμια που τραγουδούσαν το φθινόπωρο σε τρόπο λυδικό,
τη θάλασσα που δεν μπορείς να βρεις όσο κι αν τρέχεις
όσο κι αν γυρίζεις μπροστά στις μαύρες Ευμενίδες που βαριούνται,
χωρίς συχώρεση.

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008

Ελεος!!!!

Σε μία χαλαρή BlogoΤσαρκα......
συνάντησα αυτό το μήνυμα 2 φορές.....
ε...και δεν άντεξα να μην το σχολιασω.....

Ο/Η κοκκινη κισσα είπε...
Μού 'στειλαν αυτό το μήνυμα

ΒΟΗΘΕΙΑ!!!ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΝΟΣΗΛΕΥΕΤΑΙ ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ6 ΕΤΩΝ ΜΕ ΟΞΕΙΑ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ.ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΓΙΑ ΔΟΤΕΣ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ. Η ΟΜΑΔΑ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΒ+ (ΡΕΖΟΥΣ ΘΕΤΙΚΟ) .ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝΜΕΤΣΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ -ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ (παιδο-ογκολογικό ) ( 2310 993506 & 2310 993944 )ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ, ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ9 Ιούνιος 2008 7:24 πμ

Εκ πρώτης ανάγνωσης....
σφίγγεται το στομάχι του αναγνωστη....
συμπάσχει..με το μικρό αγοράκι.....
και κυρίως με τους καημένους γονείς...
που ζούνε τον απολυτο ανθρωπινο εφιάλτη....
να αρρωστήσει σοβαρά το παιδί σου....
Ο νους σχηματίζει την εικόνα ενός αδύναμου....
άκακου αγγέλου....
διασωληνωμένου...πονεμένου....ταλαιπωρημένου....
ίσως και δακρυσμένου....
και δίπλα δύο γονείς να σφίγγουν τα δόντια......
ώστε να μην κλάψουν πρωτού βγουν απο το δωμάτιο......

Μακάρι να μπορούσα να δωσω αίμα.....
αλλά...δεν μπορώ......

Σε δεύτερη αναγνωση όμως.....
σε πιάνει απελπισία....
αγωνία....
απορία.....
και στην συνέχεια ΟΡΓΗ!

Γιατί πρέπει οι γονείς και συγγενείς...
να το περνάνε αυτο?????

Που βρίσκεται το γαμημένο κρατος???

Το υπουργείο υγείας???

Γιατί πρέπει η κόκκινη κίσσα να κάνει την δική τους δουλειά ???
Γιατί πρέπει οι συγγενείς να βρίσκουν το αίμα....
για να σωθεί το αγαπημένο τους πρόσωπο????

Μήπως πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι......
που δεν τους ζητούν να παρασκευάσουν και τα φάρμακα???
να εγχειρήσουν οι ίδιοι τον άνθρωπό τους???
να τον περιθάλψουν???
Εχουν το κουράγιο.....την πνευματική διαύγεια....
τον χρόνο.... τον κύκλο.....
να ψάξουν να βρούνε το αίμα ????

Εγω δηλώνω πως σε ανάλογες καταστάσεις...
αυτές οι απάνθρωπες απαιτήσεις που είχε το σύστημα υγείας από μένα
ήταν από τα μεγαλύτερα ζόρια που έχω περάσει....

Σε κάνουν να νιώθεις αχρηστος...
απομυζούν το κουράγιο σου....
καταστρέφουν την ελπιδα σου....
σε κάνουν να νιώθεις ανεπαρκής....
ειναι σαν
να ηλεκτρολύουν το "λειψό" σου αίμα....
και να απαξιώνουν την αγάπη που έχεις προς τον ασθενή...

Και αμα αρρωστήσεις...και είσαι μόνος???
τι γίνεται???
σε αφηνουν να πεθάνεις ως τιμωρία......
που δεν είχες φίλους με υψηλό αιματοκρίτη???

Ελεος πια....
Ελεος.....και ντροπή!!!!!

Λίγη ανθρωπιά πια ρεμάλια του συστήματος....

Και εμείς ευχαρίστως να σας πληρώνουμε τα φακελάκια σας....
τα υποχρεωτικά ασφάλιστρα μας....
την συμπληρωματική μας ιδιωτική ασφάλιση...
τις επισκέψεις στα κρυφά σας ιατρεία...
και όταν ανέβει ο αιματοκρίτης μας...
θα σας δώσουμε και το αίμα μας....

Αλλά....σώστε τουλάχιστον την αξιοπρέπεια του ασθενή...
και των ανθρώπων που τον αγαπάνε...
Συμπονέστε... έστω...επιδερμικά.....
στο κάτω κάτω σας συμφέρει....
θα κερδίσετε "πελάτες"....

γιατί την ψυχή σας την έχετε χάσει προ πολλού.....

Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

χωρίς κανόνα....

είμαι ένα φύλλο του φθινόπωρου που πέφτει.......

είμαι ένα στρώμα από φύλλα πεταμένα........

και αυτό το κίτρινο το χρώμα που με βάζει............

κάποια στιγμή θα γίνει ένα και με μένα...........

θα πλανηθώ μες τις πτυχές του δέρματος σου.........

θα ακολουθώ κάθε τυχαία χαρακή του........

και όπου με βγάλει θα φωλιάσω τον χειμώνα...........

χωρίς κανόνα.........

είμαι μια δύναμη θλιμμένη και το ξέρω.........


όμως δεν ξέρω τι ζημιά μπορώ να κάνω...........

ζεις σε έναν πόλεμο που τρώει τα σωθικά μου...........

που όμως κάποτε θα φάει και εμένα.......

στην μυρωδιά σου θα μεθάω και θα χάνομαι.......

μόνο το χνώτο της πνοής σου θα αισθάνομαι........

και έτσι ζεστά θα τον περάσω τον χειμώνα.......

χωρίς κανόνα........

είμαι ένα πλάκωμα, μια βάση για πυραύλους........


είμαι ένας πύραυλος που ανέτρεψε την βάση...........

και αυτή η θλίψη μου που δεν μιλάει στους άλλους..........

στα αστέρια βιάζεται μονάχη της να φτάσει..........

που θα με πάνε αυτοί οι δρόμοι σου δεν ξέρω........

μα αυτό το άγνωστο με κάνει και σε θέλω.......

σε αυτό το έγκλημα κουρνιάζω τον χειμώνα..........

χωρίς κανόνα.........


http://www.youtube.com/watch?v=NAxmCDbz9-E

Θέλω να είμαι η μουσική

Μουσική: Νίκος Βελιώτης- Γιάννης Αγγελάκας
Στίχοι/ Ερμηνεία: Γιάννης Αγγελάκας
cd: Πότε θα φτάσουμε εδώ



Δεν θέλω να' μαι ένας ακόμα κρυμμένος θησαυρός

ένας ακόμα που φοβήθηκε να σηκωθεί απ' τον
πάτο
ούτε με νοιάζει
αν θα με πνίξει η φυλακή σου
Δεν θέλω να' μαι ένας ακόμα παγωμένος ποταμός
ένας ακόμα που φοβήθηκε να πάει παρακάτω
ούτε με νοιάζει αν με πικράνει το φιλί σου
θέλω να είμαι η μουσική που ξαγρυπνάει μέσα σου
σαν ασταμάτητη βροχή να πέφτω στην ψυχή σου
να γίνω αέρας και να' ρθω να κλαίω στην αυλή σου
σαν σκύλος σαν θεός σαν εραστής σου

Σάββατο 7 Ιουνίου 2008

Τελικά δεν ήταν τόσο μόνος....

Αυτός ήταν ο τίτλος....ρεπορτάζ του Star για τον Σεργιανόπουλο....

Η δημοσιογράφος....κατέληξε στο φοβερό αυτό συμπέρασμα...

βλέποντας τις πολλές αφιερώσεις στη σελίδα που φτιάχτηκε....

στο facebook για τον θάνατό του....


Αρα....

δεν μένει παρά να φτιάξουμε μία σελίδα στο facebook....

και να πεθάνουμε... για να μην νιώθουμε μόνοι....

την επισκεψιμότητα θα την εξασφαλίσουμε.......

επιλέγοντας μια θεαματική αυτοκτονία....




Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008

Για την Καλαμαριά (και όχι μόνο), ρε γαμώ το!!!


Αγωνιστικές κινητοποιήσεις
της Πρωτοβουλίας Κατοίκων και Συλλόγων
για τους ελεύθερους χώρους και την παραλία της Καλαμαριάς


πότε; Σάββατο 7-Ιουνίου-2008
πού; Στο Ρεμέτζο - Ώρα 7 μ.μ
γιατί; για να ξεκινήσει μία μεγάλη πορεία
μετά; συναυλία στο Καραμπουρνάκι


Με δεδομένο ότι τα τελευταία χρόνια
οι ελεύθεροι χώροι συνεχώς μειώνονται
και όσοι απομένουν υποβαθμίζονται
σε πελατειακούς χώρους αναψυχής και
εγκαταλελειμμένα οικόπεδα- πάρκινγκ,
Εμείς, κάτοικοι Καλαμαριάς και Θεσσαλονίκης,
άλλοι ως άτομα και άλλοι
ως συμμετέχοντες σε συλλόγους και επιτροπές κατοίκων
βρεθήκαμε σε 4 γενικές συνελεύσεις και καταλήξαμε
στα εξής κοινά σημεία:



Θέλουμε:


1.Η παραλία της Καλαμαριάς (σε συνδυασμό με της Θεσσαλονίκης) να γίνει ένας ενιαίος ελεύθερος κοινόχρηστος χώρος συνεχούς περιπάτου και πολιτισμού.
Να πέσουν όλες οι περιφράξεις (μαρίνας – ναυτοπροσκόπων – ναυτικών ομίλων κ.τ.λ.) που κόβουν την παραλία σε κομμάτια.
Να γκρεμιστούν όλες οι αυθαίρετες οικοδομές και οι παράνομες προεκτάσεις των μαγαζιών προς τη θάλασσα.

2.Να μην πέσει ούτε ένα τετραγωνικό τσιμέντου παραπάνω.

3. Όχι στην αυτοκινητοκρατούμενη πόλη.
Ούτε κουβέντα για υποθαλάσσια αρτηρία.

4. Δεν κάνουμε τις πλάτες στους φερόμενους ιδιοκτήτες
στο Καραμπουρνάκι και στο Κόδρα.
Να δημιουργηθεί τώρα γραφείο και νομική υπηρεσία του δήμου που θα διερευνήσει την αλήθεια αυτών των ιδιοκτησιών.
Όταν και αν επιβεβαιωθούν αυτές, να γίνουν οι απαραίτητες απαλλοτριώσεις
με ευθύνη της κεντρικής εξουσίας χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση των κατοίκων
και να μετατραπούν επιτέλους σε χώρο πρασίνου, αθλητισμού και πολιτισμού!

5.Να αναδειχτούν οι αρχαιότητες του Καραμπουρνάκι-Κόδρα και να χαρακτηριστεί όλη η παραλιακή ζώνη ως χώρος φυσικού κάλλους και ιστορικής μνήμης.

6.Αλλαγή και επαναχάραξη της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Καραμπουρνάκι
στην προ του 2000 κατάσταση με πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής.

7.Να μετατραπεί όλο το οικόπεδο των καπναποθηκών Κρήνης σε κοινόχρηστο πράσινο με μόνη πιθανή οικοδόμηση την επέκταση σχολικών εγκαταστάσεων.

8.Να καταργηθεί η Ε.Τ.Α. (Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης) που διαχειρίζεται όλη τη δημόσια ακίνητη περιουσία του Ε.Ο.Τ.

Να αποδοθεί η παραλία της Αρετσούς, ιδιοκτησία της Ε.Τ.Α., στο δήμο και στους δημότες Καλαμαριάς.

Καμιά παραχώρηση σε ανώνυμη εταιρεία.
Να διαλυθεί
η δημοτική επιχείρηση Δ.Ε.Τ.Π.Α.Κ. που διαχειρίζεται τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις της παραλίας και να περάσουν στον πολιτιστικό οργανισμό καλαμαριάς ως κοινόχρηστες πλέον για την ενίσχυση της συλλογικής – δημόσιας ζωής.

Να επιστραφεί το Ρεμέτζο στους κατοίκους ως κέντρο νεότητας – κοινόχρηστο κτήριο και η αργώ - καφενείο του ψαρά στα Κ.Α.Π.Η.

9.Να ανακληθεί ο χώρος των 2.5 μ που παραχωρήθηκε στα καφέ της Πλαστήρα αφού τον καταχρώνται και αλλοιώνουν το χαρακτήρα της περιοχής.
Περιορισμός του θορύβου από τη μουσική στο ελάχιστο δυνατό.

10.Να φροντιστούν τώρα οι εγκαταλελειμμένοι παραλιακοί χώροι (Καραμπουρνάκι, ναυτική βάση έως πλαζ Αρετσούς, μαρίνα έως Παναγία, Μαϊάμι έως Σχολή Δικαστών.)

Δεν δεχόμαστε την υποβάθμιση σε οτιδήποτε μας ανήκει και γι’ αυτό μας προσφέρεται δωρεάν.

Η ποιότητα στους δημόσιους κοινόχρηστους χώρους είναι αναγκαία συνθήκη για να τους ζήσουμε καθημερινά και με χαρά. Οι ελεύθεροι χώροι συνδέονται άμεσα με την ανάγκη μας για αναψυχή. Την ανάγκη αυτή δεν την χαρίζουμε σε κανέναν για να βγάλει λεφτά,

είτε αυτός είναι ιδιώτης είτε δημοτική επιχείρηση.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΡΗΣΤΕΣ
ΟΧΙ ΠΕΛΑΤΕΣ

Δικηγορίστικες Χαριτωμενιές.....

Οι "Δικηγόροι" δεν μου ήταν ποτέ συμπαθείς.....
Πως τύχαινε και πάντα..βρισκόταν γύρω μου....δεν ξέρω...
Ντυμένοι με άκομψα κουστούμια...
φτηνιάρικες πολύχρωμες γραβάτες....
με ένα υπερβολικό υφάκι σπουδαιότητας....
φλύαροι.....και καλά "μαχητικοί".....
να μιλούν ακατάπαυστα...
με στόματα γεμάτα σάλιο...
λέγοντας τα ίδια και τα ίδια....
με κάτι άκομψες τσάντες πάντα τακτοποιημένες...
με 3 σετ στυλό διαρκείας......
και μία ακριβή πένα για να υπογράφουν όταν τους βλέπει κόσμος...
και με ένα "εγώ" πιο μεγάλο και από το σινικό τείχος...
Δεν θεωρούν τους εαυτούς τους ίσους με τους άλλους...
αυτοί είναι ανώτεροι....
πιο "γάτοι".....πιο σοβαροί.....πιο αξιόπιστοι....
Άχαροι... συντηρητικοί... κρυόκωλοι...

Μέχρι....που.....
Βγήκε Πρόεδρος...του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης...
ο κ.Λαμψίδης....

ενας αριστερός πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου....
στην πόλη του Ψωμιάδη και του Παπαγεωργόπουλου....

Αυτός θα έφερνε την αλλαγή...το πρωτοποριακόν..... το νέον....

Πως?? Αρχισε στέλνοντας μηνυματάκια στο κινητό......
και μετά συνέργάστηκε με τους δεξιούς συνυποψηφίους του...
εκφυλίζοντας κάθε γνωστή έννοια αξιοπρέπειας και αγώνα...
όπως πχ... αυτήν της συνέλευσης....
της δημοκρατίας...της κατάληψης...

Για όλα τα παραπάνω φυσικά και δεν ακούστηκε τίποτα...
Στην Θεσσαλονίκη...και με δικηγόρους....
δεν περιμένεις πολλά πράγματα...

Αλλά το ποτήρι ξεχείλισε..... όταν....
είδα μήνυμα στο κινητό....
από τον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης...

Το μήνυμα έλεγε.....

5 ΙΟΥΝΙΟΥ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΜΑΖΙ.....
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Τι θέλει να πει ο ποιητής ?????

Πως το προστατεύει το περιβάλλον ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης???
Κάθε μέρα βγαίνουν αποφάσεις δικαστηρίων για τον αποχαρακτηρισμό χώρων πρασίνου....
Κάθε μέρα γίνονται αγωγές κατά του δημοσίου από ιδιώτες καταπατητές... δημόσιας γης.......
Κάθε μέρα κάποιος "επώνυμος" μέσω του καλού δικηγόρου του μένει ατιμώρητος για την αυθαίρετη "βιλίτσα"του......
Έκανε ποτέ καμία πρόταση ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης να βοηθήσει αφιλοκερδώς κανέναν οικολογικό σύλλογο ή σωματείο??? Καμία οργάνωση πολιτών που υπερασπίζεται τους δημόσιους χώρους πρασίνου??? Βγήκε ποτέ να πάρει θέση για τα εγκλήματα που γίνονται σε βάρος του περιβάλλοντος στο όνομα του κέρδους???
Έκανε καμία προσπάθεια να επανασχεδιαστεί βιοκλιματικά το απαίσιο κτίριο των δικαστηρίων... στο οποίο μπήκανε κλιματιστικά σε όλους τους χώρους και είναι μία ενεργειακή καταβόθρα???
Ενημέρωσε τα μέλη του για τα καυτά προβλήματα της πόλης???
Δεν το νομίζω.....
Αλλά...ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης....προστατεύει το περιβάλλον...
Άραγε...πως το εννοεί ???
Ανακυκλώνουν τις κάρτες τους όταν παίρνουν καινούρια θέση συμβούλου????
Αν έτσι το προστατεύει.....ευχαριστώ....δεν θα πάρω....

Και παρακαλώ....να μην ξαναστείλουν μήνυμα... με "οικολογικό" περιεχόμενο...
φτάνει πια με τις χαριτωμενιές.....
δεν καλύπτουν τίποτα....
αντιθέτως...φανερώνουν την αγωνία σας να κρύψετε...πόσο κενοί περιεχομένου είστε...


Υ.Γ. ασφαλώς και υπάρχει η εξαίρεση του κανόνα...
Υπάρχουν και "καλοί" δικηγόροι.... που αφιερώνουν τον προσωπικό τους χρόνο στο να υπερασπίζονται σωματεία, οργανώσεις και κακομοίριδες αφιλοκερδώς...
Έλα όμως που δεν το διατυμπανίζουν....και ούτε στέλνουν ψηφοθηρικά μηνύματα...στο κινητό...
Κάνουν τον αγώνα τους δωρεάν...αθόρυβα... ακούραστα...χωρίς φανφάρες...
και σας βρίσκουν απέναντί τους....στις αίθουσες των δικαστηρίων...
'ισως φορώντας λιγότερο φανταχτερές γραβάτες...
αλλά έχοντας το δίκαιο με το μέρος τους...